Od poslednje decenije 17. veka suboticki Franjevci su radili u sklupu segedinskog Franjevačkog samostana kao Crkva-ćerka. Matične se knjige vode od 1696-te godine, a plebania Sv. Mihovina se osniva 1710. godine. 1723. godine od Bečke komore kamarától dobijaju dvospratnu suboticku vilu-dvorac koji je podigla porodica Dengelengi Pongraca. 1470., na čije se noseće zidove izmedju 1730.-36. podiže barokna crkva sa jednim „brodom” posvećena Svetom Mihovilu. Originalno uređenje crkve izveli su majstori iz Budima i Pešte da bi nakon obnavljanja pojedinih delova početkom 20. veka ovde bila smeštena serija od 32 portreta Franjevačkih svetaca iz 1793 – 95 godine. Franjevci su 1747. godine osnovali i subotičku Gimnaziju. Crkva je izmedju 1907.-12. godine obnovljena u neoromaničkom stilu, po planovima Aigner Šandora, i tada dobija svoj danasnji spoljašnji izgled sa dva tornja, kao i unutrašnje uređenje –enterijer. 1905-te se podize kapela Crnoj Mariji, koju subotičani izuzetno poštuju, na čijem se neorenesansnom oltaru napravljenom od mermera iz Carrare nalazi kopija ikone Svete Bogorodice iz Czestochowa iz 17. veka.
Korhec Pap Žužana
Literatura:
Cvekan, Paškal (1977): Subotički franjevački samostan i crkva. Subotica.