Subotičku kapelu Sv. Roke su podigli meštani predvođeni Franjevcima 1738. godine u znak zaloga – zahvalnosti, nakon velike epidemije kuge. To je građevina sa polukružnim molitvenikom i malim zvonikom iz 18. veka koju su monasi obnovili 1773 godine; verovatno je tada naručena oltarna slika za posvećenje Sv. Roke, koja je uskoro dospela u samostan , s obzirom da su iste godine Franjevci izgubili pravo na vođenje plebanije koje je povereno Svetskom sveštenstvu. U to vreme je nastalo proširenje Crkve sa drvenim „brodom” gde je obavljano Bogosluženje, do izgradnje plebanie Crkve Svete Terezije 1797 godine. Meštani su držeći se zaloga – zahvalnosti u više navrata osujetili pokušaj rušenja. Skromna kapela Svetog Roke iz 18. veka se 1884. obnavlja u stilu neorenesanse po planovima lokalnog arhitekte Mačkovic Titusa, od njenog ranije srušenog oltara ostala je oltarna slika Svetog Roke osrednjeg kvaliteta, koju je izdardio nepoznati slikar; na žalost, uništene su i freske koje je izradio lokalni slikar-dekorater Sauer Karolj.
Korhec Pap Žužana
Literatura:
Besedeš Valerija (2003): Kapela svetog Roke Subotica. Međuopštinski zavod za zaštitu spomenika kulture Subotica. Subotica.