Baron Redl Bela (Rédl Béla, oko 1833 – Kelebija 1905), zemljoposednik. Sin je grofice Malvine Sečen (Szécen Malvin i barona Imre Redla (Rédl Imre). Na pustari Kelebija, čija površina je iznosila 11.081 lanac, nalazio se najveći posed barona Bele Redla. Sa površinom od 2279 kj bio je to jedan od najvećih zemljoposeda na teritoriji Subotice, na osnovu čega je baron bio među najvećim poreskim obveznicima. Tu je podignut njegov kaštel, čiju lepotu i vrednost su dodatno potencirali negovani vrt i čuvena ergela. U sferi ekonomije bio je primer plemića koji se spremno hvatao u koštac sa modernizacijskim procesima 19. veka: bio je vlasnik jedne od prvih parnih mašina na teritoriji grada, vlasnik parnog mlina, jedan od osnivača državnog udruženja pčelara (Bácska, Zombor, 10.1.1882)… Na političkom planu zastupao je konzervativna shvatanja: na izborima za katoličku autonomiju 1897. godine je bio predstavnik sveštenstva (Neven, 1. 9. 1897). Kao veoma pobožna osoba on je 1863. godine na imanju sazidao kapelicu, a njegovi naslednici su krajem 1905. godine, novcem koji im je zaveštao pobožni baron (170.000 kruna), podigli lepu crkvu u gotskom stilu (Neven, 1. 6. 1905).
Mirko Grlica