Organizovano okupljanje slamarki-žena koje su izrađivale predmete i slike od slame, događa se u Tavanktu od 1961. godine, kada se Ana Milodanović, slamarka iz Žednika, pridružila drugim slikarima aktivnima u te godine osnovanoj Likovnoj koloniji. Od tada se slamarstvo razvija kao tehnika likovnog izražavanja, a kao logična posledica tog razvoja osnovana je 1986. godine i Prva kolonija naive u tehnici slame u Tavankutu, pri Hrvatskom kulturno prosvjetnom društvu „Matija Gubec“. Prvih godina koloniju slamarki su posećivali i naivni slikari i vajari iz drugih krajeva nekadašnje Jugoslavije, no od devedesetih godina kolonija se orjentiše isključivo na stvaralaštvo slamarki (Zelić 2000). Kao okupljalište zaljubljenika u ovu tehniku, ponajviše iz Tavankuta i okolnih naselja, Prva kolonija naive u tehnici slame održava se u julu mesecu, a sazivi traju deset dana. Program kolonije usmeren je se na čuvanje izvornih oblika pletenja slame, ali i na registrovanje novih pojava na području stvaralaštva u tehnici slame. Važan deo programa kolonije čine i susreti slamarki sa istoričarima umetnosti, etnolozima, pedagozima, muzeolozima. Među imenima učesnica kolonije javljaju se ona koja su obeležile savremeno stvaralaštvo u tehnici slame: Mara Ivković Ivandekić, Ana Crnković, Marija Dulić, Marija Vojnić, Jozefina Skenderović i dr. Zbirku slika koju poseduje ova kolonije čine ponajpre oni radovi koji nastaju na koloniji, odnosno oni koji su poklon autora, a ona čuva se u prostorijama HKPD «Matija Gubec» u Tavankutu.
Ljubica Vuković Dulić
Literatura:
1. Zelić Naco (2000): Protiv zaborava – Hrvatsko kulturno prosvjetno društvo „Matija Gubec“ Tavankut 1946. – 1996. Hrvatska matica iseljenika i Udruga vojvođanskih i podunavskih Hrvata, Zagreb.